Bugün, 25 Kasım Kadına Yönelik Şiddete Karşı Uluslararası Mücadele Günü….
Kadınlara ait hemen her özel günün ardında bir hüzün hikayesi vardır. Bugünün ardında da, ülkelerindeki diktatörlüğe karşı özgürlük mücadelesi veren Mirabal Kardeşler olarak bilinen üç kız kardeşin uğradığı politik şiddet vardır. Kelebekler olarak da bilinen bu kız kardeşlerin 25 Kasım 1960 tarihinde Dominik Cumhuriyeti’nde tecavüz edilerek acımasızca katledilmesi, Birleşmiş Milletlerin 1999 yılında bugünü “Kadına Yönelik Şiddete Karşı Uluslararası Mücadele Günü” olarak ilan etmesine ilham kaynağı olmuştur.
Ancak ne acıdır ki kadına yönelik şiddet, günümüzde de büyük bir artışla devam etmektedir.
Dünyada her üç kadından biri, ailede, sokakta, işyerinde şiddete uğruyor. Türkiye’de ise bu oran yüzde 38’dir. Kolombiya ve Kosta Rika gibi ülkelerin dahi önündeyiz. OECD ülkeleri arasında ise 1. sıradayız.
Birleşmiş Milletler (BM) bu küresel sorunla ilgili 2015 yılında 16 günlük “Dünyayı Turuncuya Boya (Orange The World) “ aktivizmi başlatmıştır. 0 günden beri tüm dünyada, 25 Kasım ‘Kadına Yönelik Şiddetle Mücadele Günü’ ile 10 Aralık ‘Dünya İnsan Hakları Günü’ arasındaki 16 gün boyunca, bu konuda farkındalık çalışmaları yapılmaktadır.
2017 yılına gelindiğinde, BM raporu ile; dünyada bir yılda 87 bin kadının, şiddete kurban gittiği tespit edilmiştir. Bunun üzerine BM 2018 yılında, kadına yönelik şiddete karşı, hak savunucuları etrafında ‘Birleşin’ kampanyası başlatmıştır. Ancak 2021 yılına gelindiğinde şiddete kurban giden kadın sayısının ancak yılda 81 bine düşürülebildiği görülmüştür.
Kadına yönelik şiddet, kompleks ve karmaşık bir sorundur, ancak çözülemeyecek bir sorun değildir. Bir sorunun nasıl oluşturulduğu, esasında onun nasıl çözülebileceğini de gösteren bir şeydir. Kadına şiddetin politik, psikolojik, sosyolojik, ekonomik vs. birçok nedeni olmakla birlikte, temel nedeni, tarihsel süreçte kadın ve erkekler arasında doğmuş olan cinsiyet eşitsizliğidir. Bu durum inkar edilerek, şiddetin sebebi üçüncü nedenlere bağlanarak, bu sorun çözülemez.
Bir toplumda şiddetin varlığından daha ciddi olan tehdit, şiddeti sürdüren nedenlere karşı akılcı ve gerçekçi politikalarla mücadele edilmemesidir.
BM Kalkınma Programı’nın son Toplumsal Cinsiyet Sosyal Normları Endeksi (GSNI) raporuna göre; hala dünyada insanların %25’inin erkeklerin eşlerini dövmesini meşru görmektedir. Ve malesef bu oran Türkiye'de %75’in üzerindedir.
Ülkemizde bu geleneksel ön kabulleri düzeltecek bir şeyler yapılmadığı gibi, iktidarın şiddete karşı gösterdiği duyarsızlık nedeniyle kadına şiddet gittikçe artmaktadır. Anıt sayaç verilerine göre; ülkemizde son 23 günde 26 kadın öldürülmüştür. Kadın Cinayetlerini Durduracağız Platformu verilerine göre İSE, son 1 yılda ise, 194’ü şüpheli ölüm olmak üzere, 465 kadın öldürülmüştür.
Bu gidişata şiddetle itiraz ediyoruz! Kadına yönelik şiddet, bir insan hakları ihlalidir. Böyle bir yılı da kabul etmiyoruz, böyle bir Türkiye Yüzyılını da..!
Siyasal otorite, devletin kuruluş amacının öncelikle insanların yaşam hakkını korumak olduğunu bilmeli ve ona uygun hareket etmelidir.
Ülkemizde, ikide bir çıkartılan örtülü aflarla suçlular affedilmekte; failler ıslah edilmeden salıverilmektedir.
İktidar kadınların yaşam hakkını koruyan İstanbul Sözleşmesi’nden bir gecede çekilme kararı verdiğinde daha iyisini yapacağını taahhüt ettiği halde, şu an Cumhur İttifakı ortaklarınca, 6284 sayılı yasa da tartışılır hale getirilmiştir.
Toplumdaki şiddeti ve şiddetin nedenlerini doğru şekilde dikkate almayan politik söylemler ve hatalı yargı kararları ne yazık ki ülkemizde kadına yönelik şiddeti sistematikleştirmiştir.
Kadınların yaşam hakkı, hiçbir partinin oy hesabına kurban edilemez. Kadın hakları partiler üstü bir konudur. Nüfusun yarısını teşkil eden kadınlarımız güçlendirilmediği taktirde, sürdürülebilir bir kalkınmayı sağlayamayacağımız unutulmamalıdır.
Gelecek Partisi olarak bizler, 25 Kasım, “ Kadına Yönelik Şiddete Karşı Uluslararası Mücadele Günü” vesilesi ile; bu sorunla etkin şekilde mücadele edeceğimizi belirtiyor, şiddetin son bulduğu, kadınların siyasetten, ekonomiye, bürokrasiden sanata, spora kadar toplumun her alanında eşit koşullarda var olduğu bir gelecek inşa etmeye kararlı olduğumuzu belirtiyoruz.