COVID-19 salgını ile birlikte iktidarın işten çıkartmalara önlem olarak uygulamaya koyduğu, 4857 sayılı İş Yasası’nın geçici 10. maddesiyle işverenlere getirilen işten çıkarma yasağı tamamen kaos etkisi yarattı. Bir çok işçi geleceğine ipotek konularak Kod 29 ile “ahlak ve iyi niyet kurallarına aykırı davranmak” gerekçesi ile tazminatsız işten atıldı. Kod 29 ile işten atılanların sayısı Nisan 2020 tarihinden itibaren azalması gerekirken tam tersine artış gösterdi. Emekçinin, savunması alınmadan, tazminatı ödenmeden haksızca karamsarlığa itiliyor. Bu şekilde haksız yere işten çıkartılan işciler hayatlarının ilerleyen dönemlerinde başka işe girerken işveren açısından olumsuz bir sicil haline geliyor ve kara bir liste işlevi görüyor.